آزادی بیان جایزه نوبل Darvinson Rojas: 'آنچه ما نیاز داریم این است که بیشتر روزنامه نگاران در خیابان'

دویچه وله (DW): چه معنی آن را به شما را به دریافت به رسمیت شناختن مانند ما جایزه آزادی بیان?

Darvinson Rojas: این یک افتخار است چرا که حتی اگر آن را به نام من این جایزه می رود که نه تنها به روزنامه نگاران در ونزوئلا اما به هر کس که در آمریکای لاتین است. ونزوئلا است که رفتن را از طریق کاملا یک وضعیت پیچیده است. شده اند وجود دارد بسیاری از موارد از بازداشت اجتماعی ارتباط برقرار میکنند و این جایزه نشان دهنده به رسمیت شناختن است که تلاش برای دسترسی به اطلاعات است.

DW: شما بازداشت شده بودند به مدت 12 روز برای شما کار روزنامه نگاری در ارتباط با مدیریت از coronavirus در کشور خود. این اولین بار و یا شما تا به حال تجربه مشابه قبل از ؟

عمل روزنامه نگاری در ونزوئلا نشان میدهد بسیاری از خطرات. ما همیشه در معرض برخی از نوع تجاوز در خیابان, برخی, تهدید, اما من با تجربه یک وضعیت مانند قبل از دستگیری. این بازداشت که رخ داده برای گزارش موارد coronavirus در ونزوئلا و موارد تایید شده توسط مقامات در سطوح مختلف است. آنچه اتفاق افتاده این است که در آن روز وجود نداشت و اطلاعات در مورد موارد از این کمیسیون منصوب شده توسط نیکولاس مادورو. بنابراین آنچه که من بود به دنبال اطلاعات است که شهرداران و فرمانداران تا به حال ساخته شده شناخته شده و اضافه کردن این موارد به این شکل ما روز قبل از.

DW: شد دستگیری توسط عملیات ویژه نیروهای (FAES) تعجب به شما ؟

من برای اولین بار آن را دیدم به عنوان یک بی نظمی به این دلیل که مقامات وارد خانه من و گفت: آنها تا به حال دریافت تماس ناشناس ادعا کرده بود که یک فرد مبتلا به کروناویروس در خانه. من همه چیز را نوشته شده در توییتر عکس گرفت و شروع به ضبط یک ویدیو. در آن لحظه مقامات خود را تغییر داد و گفت که آنها آمده بود به دلیل برخی توییتهایی که من تا به حال نوشته شده.

DW: در آن روز مارس 21, شما دستگیر و سپس به اتهام "تحریک نفرت" و "تحریک". در مارس 2, شما بودند به قید وثیقه آزاد شد. چگونه در مورد ادامه در حال حاضر ؟

در ارائه به دادگاه به من آموخته بود که به دلیل انتشار این آمار و ارقام. اتهام این بود که من تا به حال با استفاده از حساب توییتر خود به ارسال اطلاعات نادرست است. وجود دارد در حال حاضر 45 روز بررسی فاز. اما به دلیل همه گیر همه چیز را در خود نگه دارد. هنگامی که ما از قرنطینه وزارت خود را در حال حاضر عناصر به دادگاه.

رئیس جمهور ونزوئلا, نیکولا Maduro, در یک کنفرانس مطبوعاتی با یک رقم از یک پزشک ،

DW: شما گفت: این جایزه برای همه روزنامه نگاران در ونزوئلا و آمریکای لاتین که هر روز برای دسترسی به اطلاعات است. چه دشوار است آن را به دریافت اطلاعات در مورد این بیماری همه گیر در ونزوئلا وجود دارد ؟

در آن روز اطلاعات در مورد کوروناویروس موارد تنها یک عدد است. ریاست کمیسیون گزارش یک مورد در یک دولت است. اما هیچ اطلاعات بیشتر. آن شناخته شده نیست که در آن منطقه از دولت مورد ثبت شده بود چگونه است که فرد آلوده شد که آیا آنها مرد بودند یا زن سن خود را. زمانی که من منتشر شد متوجه شدم که تغییر کرده بود. موارد بودند شرکت داده شده در جزئیات بیشتر و بیشتر وجود دارد اطلاعات خاص. و کمک می کند که افراد زیادی به دانستن بیشتر در مورد از این موارد در دولت خود و یا جامعه خود.

DW: ونزوئلا در حال حاضر گزارش 357 موارد آلوده و 10 مرگ و میر. این آمار و ارقام اعتماد است ؟

حقیقت این است که من قادر به دادن نظر در مورد این موضوع از آنجا که ما نمی دانیم هر منبع اطلاعاتی دیگر و ما نمی دانیم که اگر موارد وجود دارد. هیچ سخنگو از هر سازمان و یا اتحادیه های کارگری به جلو آمده و می گویند که این درست نیست شکل و که آنها در حال ارائه درست آمار و ارقام. بنابراین ما فقط ایرانیها نسخه از این کمیسیون است. حتی کمیسیون منصوب شده توسط Juan Guaidó ارائه همان شماره.

پس 2015, DW ارائه کرده است جایزه آزادی بیان سالانه به یک فرد و یا ابتکار عمل نشان داده است که برجسته تعهد به حقوق بشر و آزادی بیان در رسانه ها.

DW: در 25 شما یکی از جوانترین در میان برندگان این جایزه است. هنگامی که و چرا شما تصمیم به تبدیل شدن به یک روزنامه نگار شوید ؟

از آنجایی که من یک کودک بود من روزنامه نگاری است. در سال 2014 زمانی که من در دانشگاه برای حدود یک سال وجود دارد بسیاری از درگیری در خیابان های کاراکاس, درگیری میان مخالفان دولت و نیروهای امنیتی. من بیرون رفتن با گوشی و گرفتن عکس. که در آن زمان وجود نداشت کانال های که در حال حاضر وجود دارد - که پخش از طریق جریان. اساسا من تقریبا تنها روزنامه نگار در منطقه گفتن چه می گذرد. از طریق آن گزارش من تماس گرفته شد با یک روزنامه نگار از یک خروجی رسانه ها و این زمانی است که من شروع به کار حرفه ای در روزنامه نگاری. برای اولین بار من در خود من را به گزارش خود را از طریق حساب توییتر پس از آن من تخصصی در حوادث از منابع پلیس و خشونت و قتل و تظاهرات.

DW: نمی ترسی ؟

ترس همیشه وجود دارد. این یک احساس طبیعی. هنگامی که شما بیرون رفتن در خیابان و حرکت در اطراف در شرایط پیچیده شما همیشه در معرض چیزی اتفاق می افتد به شما. آیا این حمله یک غیر نظامی و یا یک افسر پلیس است. در خیابان شما بسیار در معرض.

دویچه وله: آیا شما تا به حال به فکر ترک ونزوئلا است ؟ چه انگیزه شما را به ماندن در کشور و همچنان روزنامه نگاری خود را کار می کند ؟

من هرگز فکر نمی کردم در مورد ترک. هنگامی که شما یک تعهد مانند یکی از من باید به این کشور و به شهروندان که در خارج از کشور نمی خواهد کمک کند. یکی را از دست ندهید, یک پنجره برای مردم به صحبت در مورد مشکلات خود را. وجود دارد می تواند یک روزنامه نگار کمتر در خیابان. آنچه ما نیاز داریم این است که بیشتر روزنامه نگاران در خیابان ها بیشتر رسانه ای است که مردم می توانند به نوبه خود به بیان خودشان هستند.