من زندگی می کردند از طریق بحران ایدز. در اینجا چگونه ما را مراقبت از هر یک از دیگر در حال حاضر.

هر ژوئن—غرور ماه—من با قدرت به یاد داشته باشید که در کنار تخت من مرگ شریک زندگی ادی جایی که من ساخته شده یک وعده است. آن اوایل 1990s زمانی که اچ آی وی/ایدز به قتل و مردم از رنگ در نیویورک است. ما همه ترسیده بودند و شخص من می ترسید برای بیشتر شد ادی.

من او را دوست داشتم از صمیم قلب یک نوازنده جاز است که ملودی های جدید به زندگی من. در سن 35 سالگی, او در حال مرگ بود از ایدز است. آخرین به روز ادی از من خواست به نذر است که او نمی خواهد تبدیل به تنها آمار دیگری که از مرگ او می توانست معنی بود رستگاری خم arc جهان به سمت عدالت است.

من قول داده که من مبارزه برای حقوق افرادی که مبتلا به HIV/ایدز مبارزه ما شروع کردیم با هم. من مبارزه که مبارزه برای چندین دهه در زندگی شخصی و حرفه ای. سی سال بعد من تجدید من نذر به ادی به عنوان سونامی COVID-19 گسترش مرگ و ویرانی. در حالی که این دو بیماری های همه گیر در حال انتقال به روش های مختلف ویروس ها که باعث آنها را فاش دو مشترک و غم انگیز حقایق: بیماری های همه گیر کشتن آسیب پذیر ترین مردم مظلوم و نامتناسب و نژادپرست و متعصب افراد از بیماری های همه گیر به عنوان فرصت به سرزنش و نفرت و مجازات. در حالی که من این درس به عنوان یک جوان گی مرد آن است که متاسفانه درست است برای همه مردم آسیب پذیر است.