نازی ها در زمان پایین مجسمه ناپلئون بزرگ, سیاه, عمومی

در تلخی تفرقه عینک صحنه توسط رئیس جمهور مغلوب ساختن پیشی جستن در مقابل کوه راشمور در روز جمعه قدرتمند اثبات یک بار دیگر که آیکون از قهرمانان از گذشته اجتماعی و سیاسی flashpoints در حال حاضر نه تنها در آمریکا بلکه در سراسر جهان است. این اولین بار است که از سه مقاله بررسی اغلب مبهم و تعجب آور سابقه در پشت بناهای عمومی در پاریس در لندن و هنگ کنگ است.

پاریس—برخی از مجسمه ها باید سرنگون شود. برخی باید به قرار داده تا.

پس از نازی ها اشغال پاریس در سال 1940 آنها پاره کردن بنای برنز به ژنرال توماس-Alexandre Dumas که پدرش یک نجیب زاده و مادر که بود در آنچه که در حال حاضر هائیتی.

کلی که اجتناب خود خانواده اشرافی نام و عنوان و امضا مقالات خود را به سادگی الکس دوما یکی از شجاع ترین و مشهورترین افسران ارشد در ارتش انقلابی فرانسه برای یک زمان outranking ناپلئون. اولین زندگینامه مختصری از او در سال 1797 پرسید: "چه کسی حق بیشتری به احترام نسبت به مرد از رنگ مبارزه برای آزادی پس از تجربه همه وحشت از برده داری? به مساوی مشهور ترین رزمندگان او تنها نیاز به نگه داشتن در ذهن همه شر او رنج می برد."

در پاریس امروز یک مجسمه برنزی از ژنرال الکس دوما' پسر بزرگ الکساندر دوما رمان نویس و نویسنده کتاب سه تفنگدار و تعداد مونت کریستوو مجسمه سازی سنگ کلی نوه همچنین یک نویسنده در همان مربع که در آن کل یک بار ایستاده بود. اما آنها را لمس توسط نازی ها. هیچ چیز وجود دارد در مورد این که نویسندگان را تهدید مردانگی از کسانی که سفید supremacist پارادایم در حالی که تصویر کلی که قد بلند و خوش تیپ با قدرت ساخته شده جنگجو با یک تفنگ را در دست خود را—همه چیز در مورد او یک چالش بود به نازی نوع است.

تام ریس در خود برنده جایزه پولیتزر زندگینامه الکس دوما سیاه شمارشمی نویسد که "او یک کمال جنگجو و از اعتقاد راسخ و شجاعت اخلاقی. او مشهور بود برای خود قدرت خود را شمشیرزنی خود را به شجاعت و استعداد خود را برای کشیدن پیروزی از سخت ترین شرایط. اما او شناخته شده بود بیش از حد برای او بی حرمتی به عقب صحبت کنید و مشکلات خود را با اقتدار. او سربازان طور کلی ترس از دشمن و دوست داشتنی توسط مردان خود را یک قهرمان در جهان است که نه استفاده از واژه آرامی است."

هنوز وجود دارد در حال حاضر هیچ تاریخی برای این قهرمان در پاریس یک شهر پر از برنز و سنگ مرمر و معروف ترین نقاشی به تصویر می کشد او چشمگیر بوم توسط Olivier Pichat ادعا می شود ژنرال دوما سوار بر اسب بود مطمئنا نقاشی دهه پس از مرگ او و با توجه به Reiss احتمالا مورد استفاده خود کوتاه, پستان مصنوعي, پسر نویسنده, به عنوان یک مدل. تخریب مجسمه از سوی دیگر با استفاده از ایجاد شد بیشتر معاصر تصاویری از قهرمان.

الکس دوما متولد شد و در مستعمره Saint-Domingue (در حال حاضر هائیتی) در 1762. پدر او یک ne'er-do-well, در آن زمان, با نهایی امید وارث یک عنوان اما کمی دیگر که زندگی تحت یک نام در نظر گرفته و به فروش می رسد خود برده متولد جوان, پسر الکس در یک نقطه برای جمع آوری پول.

الکس مادر ماری Cessette بود برده خریداری شده "در قیمت گزاف" که در هنگام مرگ الکس 10 ساله بود. زمانی که پدر ثروت تغییر او از پشت او را گرفت و او را به فرانسه در سال 1776 در سن 14 سالگی به مطرح شود به عنوان یک نجیب زاده و وارث به عنوان مارکی د لا Pailleterie. الکس ثبت نام در آکادمی سلطنتی است که به او آموزش دقیق در بسیاری از رشته ها به خصوص شمشیربازی و او به زودی ثابت خود را یک نابغه بود.

Reiss می نویسد در جذاب مورد جزئیات این راه برخی از مردم از رنگ قادر به افزایش در جامعه تحت پادشاهان بوربن. در خارج از کشور, شرایط بردگان در مستعمره فرانسه بودند وحشتناک و قاچاق انسان از آفریقا به مزارع شکر در کشتی به عنوان کسانی که از انگلیسی ها و آمریکایی ها تا به حال در مورد آن را یک نسل کشی بدبینی. اقتصاد قند-تولید سلیمان و سرزمین آمریکا ساخته شد در عمل واردات برده از آفریقا به کار در رحم, عصا شکسته کار آنها را به مرگ در طی سال های بسیار کمی پس از آن جایگزین کردن آنها را با بردگان ارزان خرید در غرب آفریقا است.

اما در زیر "کد نوآر" لویی چهاردهم مقرر در 1685 یک استثنای خاص ساخته شده بود اگر صاحب عروسی خود را برده که در این صورت همسر و فرزندان خواهد بود "رایگان و مشروع است." به عنوان یک نتیجه به خصوص در Saint-Domingue یک کلاس جدید تهیه شده و در بسیاری از موارد ثروتمند مردم از رنگ.

نیز وجود دارد یک ایده پذیرفته شده توسط لویی چهاردهم است که مردم در خاک فرانسه به خودی خود هرگز به بردگان و گاهی با وکلا با الهام از روشنگری به مبارزه برای حقوق خود یا پدران سفید به آنها مزایای اجتماعی—مردم رنگ قادر به زندگی با یک سطح برابری در قاره فرانسه ناشناخته در هر نقطه دیگری در اروپا یا آمریکا.

دوما بود که نه تنها از مخلوط نسب به دست آورده اند اهمیت زیادی. یکی دیگر از پسر یک نجیب زاده و رهایی زن از جزیره گوادلوپ تبدیل به یکی از مشهور ترین fencers—و ویولونیست—از اواسط قرن 18. گرفتن عنوان Chevalier de Saint-Georges او به حمایت از ماری آنتوانت و در خدمت پادشاه گارد احترام. زمانی که آمریکا تاسیس پدر جان آدامز پاریس در سال 1779 او نوشت که این "دو رگه انسان انجام شده در اروپا در سوارکاری و تیراندازی و شمشیر بازی و رقص و موسیقی."

انقلاب فرانسه که آغاز شده بود در سال 1789 توسط 1792 مبارزه به شدت به دفاع از قلمرو ملی در برابر سلطنتی دشمنان در سراسر اروپا است. دوما خود کاهش یافته است عناوین و داوطلب خدمت سربازی به عنوان یک بدنی در نیروهای انقلاب که در آن او جلب توجه با گرفتن 12 سربازان دشمن دست تنها.

زمانی که Chevalier de Saint-Georges در زمان فرماندهی یک سپاه چند نژادی, سیاه و سربازان است که شناخته شده به عنوان لژیون Noire او ساخته شده دوما دوم خود را در دستور است. و هنگامی که واحد منحل شد سال بعد دوما در حال حاضر برجسته به عنوان یک افسر ارائه شد یک کمیسیون به عنوان سرتیپ در ارتش منظم از جدید ایران. یک ماه بعد او پیشنهاد شد به طور کلی از بخش با 10000 مردان تحت فرمان او. (او تا به حال تبدیل شدن به بالاترین رتبه افسر رنگ نه تنها در فرانسه بلکه در هر غربی و خواهد نگه دارید و به این تمایز برای بیش از 150 سال است.)

اما به عنوان ریس می نویسد: "انقلاب فرصت آمد با انقلابی خطرات: در آن زمان یک نوع خاص از شجاعت به شرایط عمومی افسران کمیسیون در تابستان سال 1793." این بود که در این ارتفاع از ترور است. لویی شانزدهم اعدام شده بود در ماه ژانویه است. ماری آنتوانت بود و انتظار همان سرنوشت. و گیوتین شد اضافه کار در سراسر کشور در دستور روبسپیر را "کمیته امنیت عمومی." در میان هزاران نفر از قربانیان و بسیاری از افسران وفادار به انقلاب بودند که تلقی جاه طلب و تشنه به خون سیاستمداران شکست خورده اند آن را. حداقل دو نفر از دوما' پیشینیان در این فرمان به قتل رسیده بودند به دلایل سیاسی.

اما دوما نمی شکست انقلاب است. او موفق به کسب یک پیروزی خیره کننده بالا در رشته کوه های آلپ است که در نهایت راه را برای فرانسه برای حمله به ایتالیا تحت یکی دیگر از ستاره در حال افزایش ناپلئون بناپارت.

دو مرد را به همراه داشت. دوما معتقد به آرمان های انقلاب است که در ماه فوریه 1794 برده داری را لغو کرد. او برای مبارزه با جمهوری اسلامی که ادعا کرد برای تضمین آزادی و برابری و آزادی. ناپلئون را دیدم که صرفا به عنوان وسیله ای برای پایان دادن—خود را به افزایش قدرت—و به عنوان یک صادراتی ایدئولوژی که باز راه را برای گسترش نفوذ فرانسه و سپس قانون فرانسه.

قبل از ایتالیایی, کمپین دوما خدمت کرده بود یک تور کوتاه به عنوان فرمانده نیروهای سرکش Vendée منطقه غرب فرانسه و بخشی در آخرین وحشیگری ارتش تشویق پیشینیان خود را به تجاوز و غارت و سوزاندن راه خود را از طریق این استان به نام انقلاب. دوما تا به حال به دست آورده شهرت برای بشریت در یک زمان که در آن است که می توان گفت از معدود افسران در هر جنگ است. در ایتالیا او و ناپلئون اغلب درگیر شدند و بیش از درمان شهروندان است.

زمانی که ناپلئون راه اندازی فرانسه در حمله به مصر در سال 1798 او ساخته شده دوما فرمانده سواره نظام خود را به عنوان ریس نت "این بود که این دو بسیار متفاوت سربازان آمد به نفرت داشتن از هر یک از دیگر. برخورد شد ایدئولوژیک—دوما دیدم خود را به عنوان یک جنگنده برای جهانی آزادی نه سلطه بر جهان—اما آن را نیز شخصی است."

"در میان مسلمانان از هر کلاس که قادر به گرفتن نزد ژنرال بناپارت زده شد چه کوتاه و لاغر او بود" نوشت: این افسر ارشد پزشکی از سفر به نقل از سیاه و سفید تعداد. "یکی از میان ما ژنرال که ظاهر گیر آنها بیشتر بود ... کلی-در-فرمانده سواره نظام دوما. از رنگ و شکل خود را به دنبال مانند یک سانتور زمانی که آنها را دیدم او سوار اسب خود را بیش از ترانشه رفتن به باج زندانیان همه آنها بر این باور بودند که او رهبر از سفر."

هنگامی که نیروی دریایی بریتانیا را شکست داد و فرانسه در نبرد نیل در ماه اوت سال 1798 به اشغال مصر و قصد دارد به تهدید هند بریتانیا محکوم شدند. ناپلئون تضعیف بازگشت به فرانسه و دوما در میان دیگران مجبور شد به سعی کنید برای بازگشت وجود دارد به عنوان بهترین او می تواند. اما او دستگیر شد دشمنان از فرانسه و صرف دو سال آینده در یک سیاه چال پایدار نوعی از شرایط وحشتناک پسر خود را توصیف می کنند تا به وضوح در تعداد مونت کریستو.

زمانی که دوما در نهایت از آن ساخته شده به فرانسه و انقلاب بود. ناپلئون قدرت را در یک کودتای ساخت خود را دیکتاتور با عنوان کنسول اول در راه خود را به اعلام خود را امپراتور.

و با ظهور ناپلئون آمد بازگشت از برده داری.

در شکر-رشد Saint-Domingue, حوادث در فرانسه در سال 1789 تا به حال الهام گرفته از انقلاب عظیم برده شورش و خشونت وحشتناک در همه طرف است که تا به حال بسیار کاهش تولید شکر در, ثروتمندترین مستعمره فرانسه.

"حمایت زیادی ناپلئون برای کودتا" ریس می گوید ما "آمده بود از یک ائتلاف slavers و تبعید کشت و زرع صاحبان محاسبه شده است که یک دیکتاتور در سه رنگ مواد باغچه خانهها به معنی شانس بهتری برای برقراری مجدد برده داری از هر نوع واقعی نماینده دولت—به خصوص یکی است که شامل سیاه پوستان اطناب و همه فن حریف انقلابی آرمان گرایان."

در 20 مه سال 1802 ناپلئون به طور موثر ابقاء برده داری در جزایر توسط فرمان و دو هفته بعد از ممنوع همه افسران و سربازان از رنگ است که بازنشسته شده و یا از بيمارستان مرخص شده از ارتش از زندگی در پاریس و حومه. توسط ژوئیه یک نظم جدید مسدود "سیاه پوستان mulattos و مردان رنگ و ... از ورود به خاک جمهوری تحت هر علت یا بهانه مگر اینکه همراه با مجوز ویژه." سال بعد ناپلئون قانونى ازدواج بین افراد از رنگ های مختلف پوست.

الکس دوما جسمی تقریبا شکسته خود را حبس را تکذیب کرد حمایت دولت و رها شده توسط بسیاری از رفقا-در-آغوش او فکر دوستان درگذشت در سال 1806 ترک همسر و فرزندان خود را عملا بی بضاعت.

جمهوری فرانسه هرگز راست یک بنای تاریخی را به این شکل فوق العاده ای در تاریخ آن اما در آغاز قرن گذشته یک گروه از تحسین رهبری نویسنده آناتول فرانسه و بازیگر سارا برنارد مطرح شده پول برای قرار دادن قابل توجه برنز شکل انسان توسط مجسمه ساز Alfred de Moncel. حتی پس از آن در حال ورشکستگی را برای یک سال زیر یک پاره کفن قبل از رسمی کشف حجاب در سال 1913.

پس از نازی ها ذوب شده و مجسمه را در اواخر سال 1941 ظاهرا برای گلوله جای خود نشسته خالی تا سال 2009 هنگامی که یک مجسمه رونمایی شد نه از ژنرال دوما اما خیلی کلی مجموعه ای از شکسته مي شود. آنها پس از تبدیل شدن به یک قرار ملاقات گذاشتن برای بورژوازی نوجوانان از بالا 17th, Arrondissement محله در نزدیکی Parc Monceau.

من نوشت: به دوما شرح حال تام ریس به درخواست آنچه که او فکر می کردم از این همه در زمانی که ما در حال تعمق به عنوان قبل از هرگز آنچه بناهای تاریخی باید ایستاده و که باید می گیرند.

"من تا به حال مجسمه سوال در ذهن من بسیار کمی به تازگی" ریس نوشت. "آن را همیشه به نظر می رسید مانند یک توهین به من که کلی دوما' مجسمه ذوب شد توسط نازی ها و سپس هرگز جایگزین پس از جنگ توسط دولت فرانسه... فرانسه رفته راه خود را برای 200 سال نه به راست یک مجسمه بزرگ, سیاه, قهرمان آن انقلاب است.

"من معتقدم که دلیل جشن ژنرال دوما به ارمغان می آورد تا پیچیده ملی و اضطراب در سراسر فرانسه با تاریخچه برده داری" گفت: Reiss. "جلب توجه به این واقعیت است که او اولین قدرت سفید برای لغو برده داری و تلاش برای برابری نژادی و فرانسه را نیز به صورت این واقعیت است که او مدت کوتاهی پس از آن reimposed برده داری و ایجاد یک نوع سفید قدرت دولت به عنوان ارتجاعی به عنوان Jim Crow. برای فرانسه به ایالات متحده آمریکا, آن را تنها به جرم نژاد پرستی است که می سوزد و آن را نفاق.

"و به من اخیر " غل و زنجیره ای' مجسمه بدتر از هیچ بنای تاریخی در همه. به طور کلی الکس دوما هیچ بیچهره قربانی وحشیانه, فرانسوی, تجارت برده; او قوی قهرمان و رهبر انقلاب فرانسه نادر صرفا " خوب " چهره که انقلاب—یک پدر و بنیانگذار فرانسه به جشن می گیرند اگر کسی چنین بود. ...

"در عصری که هر کس پاره کردن مجسمه گفت:" ریس "پاریس واقعا نیاز به قرار دادن یکی به کلی الکس دوما."