بنگلادش روزنامه نگاران در عین حال به عدالت

ده ها تن از بنگلادش روزنامه نگاران که به طرز وحشیانه ای حمله کردند در حالی که پوشش اعتراضی دانشجویان در سال 2018 هستند و در عین حال به عدالت است. کارشناسان معتقدند که فرهنگ معافیت از مجازات را نگه می دارد و حمله فراتر از پاسخگویی به آنها به عنوان یک نیروی کمکی از دولت است.

برای عکاس خبری Palash Sikder گرفتن تلفن تماس از تعداد نامعلومی است که هنوز هم یک کابوس است. او را تهدید به مرگ و حتی در نیمه شب توسط مردم عجیب و غریب پس از حادثه صورت گرفت که دو سال پیش در حالی که او در پوشش یک دانشجو اعتراض و خواستار ایمنی جاده در داکا پایتخت بنگلادش.

"من مورد حمله قرار گرفت به همراه برخی از هموطنان دیگر روزنامه نگاران توسط گروهی از جوانان و فعالان سیاسی بودند که با پوشیدن کلاه و حمل قمه و اسلحه. آنها شروع به ضرب و شتم ما همه از ناگهانی در حالی که ما در Dhanmondi مشغول حومه داکا" Sikder به یاد.

"ما مورد حمله قرار گرفتند در مقابل پلیس و دیگر نیروهای امنیتی. اما هیچ کس سعی در محافظت از ما را از مهاجمان که نشان می دهد که آنها بسیار قدرتمند بودند گفت:" دویچه وله اضافه کرد: "ما شده اند مورد ضرب و شتم تا سه بار توسط این گروه در آن روز تا زمانی که ما قادر به فرار از این منطقه است."

بنگلادش شاهد موجی از اعتراضات در ماه های ژوئیه و اوت سال 2018 توسط junior دانش آموزان از مدارس و کالج ها خواستار حمل و نقل عمومی و ایمنی اصلاحات پس از دو دانش آموز کشته در تصادفات در پایتخت است. سازمان های اجرای قانون در پاسخ به این حرکت با نیروی بیش از حد.

معترضان و روزنامه نگاران پوشش این رویداد گزارش داد که پلیس حمله کردند و آنها را با teargas لاستیک گلوله و فشار آب داغ توپ. ناشناس مسلح افراد معتقد به اعضای شاخه دانشجویی حاکم عوامی لیگ حزب عمل به عنوان یک نیروی کمکی به بنگلادش نیروهای امنیتی برای حمله به معترضان و روزنامه نگاران در آن زمان.

بنگلادش روزنامه نگار Badruddoza ببو

بدون عدالت

Palash Sikder حساب که برخی از روزنامه نگار, سازمان اعتراض کرده اند در برابر این حمله پس از آن اما هیچ مورد ثبت شد در برابر حمله است.

"ما بسیار ترسیده به صورت فایل. ما فکر هیچ چیز اتفاقی خواهد افتاد اگر ما فایل مورد به عنوان حمله شد, قوی," او گفت: DW اضافه کرد: "اگر چه محلی روزنامه نگار سازمان باید اعتراض در برابر حمله. هنوز هیچ کدام جرات به فایل مورد در برابر حمله است."

یک گزارش جدید با عنوان "خرد کردن تظاهرات دانشجویی' برجسته استفاده از نیروی بیش از حد خودسرانه بازداشت و اتهامات شکنجه توسط نیروهای امنیتی بنگلادش در طول تظاهرات دانشجویی در سال 2018 و همچنین حملات توسط بازیگران غیر دولتی مرتکب با مصونیت از مجازات در برابر دانشجویان و روزنامه نگاران بودند که پوشش آن. نزدیک به دو سال گذشت از تظاهرات اما هنوز هم وجود دارد هیچ پاسخگویی برای نقض حقوق بشر است. بین المللی و جامعه مدنی در خط مقدم مدافعان CIVICUS و آسیای جنوبی برای حقوق بشر (SAHR) منتشر کرده اند این گزارش در ژوئن 10 سال 2020 است.

"تحقیقات ما همچنین گزارش ها از رسانه های بین المللی گروه نشان داد که ده ها تن از روزنامه نگاران پوشش این تظاهرات به حمله مورد ضرب و شتم دوربین های خود را شکست و وسایل نقلیه تخریب یا پلیس یا افراد مسلح," Josef بندیکت یک فضای مدنی محقق در CIVICUS گفت: DW.

"با وجود مطالبات در سطح محلی توسط باشگاه مطبوعات ملی و همچنین گروه های حقوق بشر شده است وجود دارد عملا هیچ پاسخگویی برای این سوء استفاده و ما از آن آگاه نیست و هر کسی که برگزار شد به حساب. این برجسته آب و هوا از مصونیت از مجازات در بنگلادش امروز," او اضافه شده است.

هنوز هم در معرض خطر از 14 سال حبس

Shahidul Alam دیگر عکاس خبری بود که به طور فعال به پوشش این رویداد بود و توسط لباس شخصی کارآگاهان از خانه اش در Dhanmandi در شب 5 اوت سال 2020 است. او گفته شکنجه توسط نیروهای که شب و بعد از آن ارائه شده قبل از دادگاه که در آن او به قید وثیقه درخواست رد شده است. یک مورد بود در برابر علم تحت این کشور بحث امنیت دیجیتال عمل است که ناودان به عنوان "سخت گیرانه" توسط فعالان حقوق بشر.

بین المللی جشن عکاس خبری به حال به ماندن در پشت میله های زندان برای 107 روز فقط برای انجام مسئولیت روزنامه نگاری قبل از گرفتن وثیقه از دادگاه بالاتر است. "در این مورد هنوز ادامه دارد و من به طور بالقوه حکم 14 سال اگر گناهکار" علم گفت: DW.

او فکر می کند که زمان آزادی بیان وضعیت در بنگلادش بدترین است او تا کنون تجربه کرده است. "ایده این است که مردم را می توان در زندان برای انتقاد از نخست وزیر غیر قابل تصور است در یک کار دموکراسی" او گفت:.

"حتی خوانندگان مانند Shariyat Boyati در زندان هستند برای ابراز نظر. این بی سابقه است," علم گفت: DW اضافه کرد: "عکاس خبری Shafiqul اسلام Kajol که گزارش در رابطه جنسی رسوایی مربوط به حزب حاکم اعضای ناپدید شده و به طور معمول وجود دارد انکار کامل از هر گونه دخالت دولت که بعدا" پیدا شد او را در یک داستان است که تقریبا زیر مجموعه اسکریپت. او هنوز در زندان است."

هیچ جایی برای آزادی بیان

دولت مدنی فضا در بنگلادش است که تاریخ به عنوان "سرکوب" توسط CIVICUS نظارت بر. نخست وزیر شیخ حسینه خواستند تا حکومت جنوب کشور آسیایی از سال 2009 که نازل شده است و از انتقاد گروههای حقوق برای سرکوب آزادی بیان و اعمال سانسور بر مطبوعات و آزادی است.

"مقامات این کشور را مسدود متعدد پورتال خبری و وب سایت های مهم دولت است. نمرات منتقدان و همچنین روزنامه نگاران شده اند مورد آزار و اذیت تحت امنیت دیجیتال عمل Josef بندیکت گفت: DW اضافه کرد: "برخی نیز شده اند به زور ناپدید شد."

کارشناسان حقوق بشر بر این باورند هر دو آنلاین و آفلاین نظارت در حال افزایش در کشور است. مقامات امنیتی این کشور گفته با استفاده از مدرن و فن آوری های پیچیده به شیر مکالمات تلفن از ناراضیان و مخالفان سیاسی.

"من دیگر با استفاده از یک سیم کارت از آنجا که من می دانم آن را شنود گذاشته شود و از آن خواهد شد مورد استفاده قرار گیرد برای پیگیری من. یکی است و همیشه با احتیاط از چه کسی است, گوش دادن" علم گفت: DW اضافه کرد: "جای تعجب زمانی که فعال دوستان دریافت تهدید به مرگ و یا زمانی که مردم ناپدید می شوند این همان نیروهای اطلاعاتی به نظر می رسد clueless. بنابراین بهره وری خود را بسیار انتخابی."

عکاس خبری Palash Sikder ترجیح می دهد به صحبت آزادانه در مورد حملات او رو دو سال پیش. او فکر می کند صحبت کردن در مورد آن را نمی خواهد کمک زیادی به عنوان یک روزنامه نگار به سختی عدالت در کشور است.

"من ممکن است از دست دادن کار من اگر من می گویند که در حمله آمریکا در سال 2018 در جزئیات. من نمی توانم همکاران من در مشکل با ابراز نظر من آزادانه او گفت:.

فعال حقوق Josef بندیکت اما فکر می کند که این کشور با اکثریت مسلمان اتحاد بین المللی تعهد به احترام و حفاظت از آزادی بیان است.

"بنگلادش تصویب میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی (آی سی سی پی آر) که به معنی آن اتحاد بین المللی تعهد به احترام و حفاظت از آزادی بیان نقض شده است که تحقیقات ما نشان می دهد" او تاکید کرد.