پدر و مادر من مرده است. در حال حاضر که یک برکت و رحمت مخلوط

وقتی مشخص شد که COVID-19 شیوع تبدیل شدن به یک تهدید جدی در ایالات متحده, که من پیدا کردم خودم خیلی کمتر گریبانگیر ترس از کسانی که در اطراف من. به نظر می رسید به عنوان اگر هر کس رفت و از صفر به از کوره در رفته یک شبه و من می توانم درک چرا من نرفته بود از طریق همان تحول است.

مردم بودند ناگهان مایل به حمایت از هر گونه سیاست ها که ممکن است به جلوگیری از گسترش آن—مهم نیست که چقدر شدید آنها به نظر می رسید در آن زمان است. من شده اند با نوشتن در مورد بیماری های همه گیر در سال پس از آن نبود که من نمی دانم که چگونه چیزهای بد می تواند اما من به سادگی نیست احساس ترس است.

با گذشت زمان من شروع به درک که چرا بسیاری از مردم وحشت زده بودند در حالی که من باقی مانده است نسبتا آرام است. من به تازگی تبدیل به 30 به طوری که در سن و سال من آن را بعید است که من می میرم اگر من آلوده شد. بسیاری از مردم من در تعامل با شد در همان قایق, اما یک تفاوت کلیدی بین ما: پدر و مادر خود را هنوز زنده هستند.

من از دست پدر من چند سال پیش به سرطان و مادر من وقتی که من 20 تا مایع آرام بخش تماس با ما مشروب الکلی. چون من پدر و مادر نگران خواهد بود که به احتمال زیاد گرفته شده توسط ویروس من کمتر احساس ترس.

بگویم من کمتر ترس است که می گویند من underplaying خطر همه گیر و یا به طور کامل و بدون ترس.

من با خواندن این شواهد آن را به عنوان آمد funneling و ارزیابی چقدر بد تهدید شد به عنوان چیزهایی که توسعه یافته و من به سرعت تنظیم برای پوشیدن یک ماسک با استفاده از کامپیوتر به عنوان حفاظت از چشم و تا حد زیادی به ماندن در خانه. من هم ایجاد شده احتمالا بیش از حد پیچیده سیستم برای شستن چیزهایی که من خریداری شده در فروشگاه. من باقی مانده اما نسبتا خون سرد.

من می توانم با اعتماد به نفس است که این بیماری همه گیر شده است و اولین بار من تقریبا احساس خوش شانس به parentless. اگر شما لازم نیست که پدر و مادر شما لازم نیست که به نگرانی در مورد سلامت خود را. من شنیدن داستان از دوستان—که من هنوز امروز—در مورد پدر و مادر خود را نمی در نظر گرفتن این بحران به طور جدی به اندازه کافی و آنها را از نگرانی در مورد اگر آنها به دنبال دستورالعمل و ایمن ماندن.

در عین حال اگر چه این احساس خوب که من نمی باید به نگرانی در مورد من پدر و مادر من هم خودم را به فکر کردن در مورد آنها خیلی بیشتر است. من را به من ویسکی در خارج با من وقتی که من رفتم برای دود در شب و خودم reminiscing در مورد سال های.

من تعجب که چگونه پدر و مادر من رفتار می کنند اگر آنها هنوز هم در اطراف در طول این شیوع. آنها هر دو الکلی, بنابراین من می دانستم که پدر من هنوز هم به طور منظم سفر به فروشگاه ودکا و سیگار. که بطری برنت را نمی تواند اجرا خشک است. او بیهوده مرد, بنابراین من مطمئن هستم که او نمی خواهد که فرسوده یک ماسک.

مادرم دوست داشت که همه چیز را, بنابراین من تصور می کنم او می خواهم ساخت ماسک برای مردم و تا حد زیادی به ماندن در خانه به تماشای او صابون او به عنوان همیشه.... من می خواهم به فکر می کنم آنها می شود چسبیده به حقایق آنها به عنوان ارزیابی چه می گذرد, اما آنها همیشه اشتها برای تئوری های توطئه پس از آن سخت است برای گفتن که اگر می خواهم در واقع در این مورد.

در شب زمانی که من می خواهم گشت و گذار رسانه های اجتماعی به جای فراموش نشدنی میله من آباد قبل از همه گیر شروع شد و من گاهی اوقات دیدن کسی که من به دنبال در توییتر بود که او نیز از دست پدر و مادر قبل از این همه اتفاق افتاده است صحبت کردن در مورد از دست رفته آنها و آرزوی آنها می تواند صحبت با آنها را به عنوان اضطراب خود را تشدید. من گاهی اوقات رسیدن به این مردم به مقایسه یادداشت ها و مطمئن شوید که آنها انجام می دهند اشکالی ندارد.

یک نفر من شده است در تماس با کسانی که تصمیم به ناشناس باقی می ماند از دست داده و با پدر او زمانی که او 16 و مادر خود را از دست به سرطان هنگامی که او 27. او گفت که او نیز احساس خوش شانس او نمی باید به نگرانی در مورد پدر و مادر او, اما او همچنین احساس می کند "غم انگیز است که وجود ندارد بی قید و شرط منبع عشق و قدرت در زندگی من در حال حاضر."

این یک مخلوط تجربه بودن parentless در طول یک بیماری همه گیر. شما عجیب احساس خوش شانس است که شما لازم نیست که به نگرانی در مورد آنها, اما شما همچنین لازم نیست که دسترسی به راهنمایی و محبت شما طلب از افرادی که خود را لنگر در طول سازنده ترین و آسیب پذیر سال از زندگی خود را.

از دست دادن پدر و مادر خود را در سن جوان است و جدا از تجربه به دلیل بیشتر از دیگران در اطراف شما هیچ راهی برای ارتباط و همه چیز تنها به پیچیده تر زمانی که شما به معنای واقعی کلمه مجبور به انزوا.

یک نفر به من در مورد از دست دادن پدر و مادر با بیش از چند ماه گذشته یک خبرنگار به نام Kalhan Rosenblatt از ان بی سی نیوز می گوید من او را مثل من احساس خوش شانس گاهی اوقات که او نمی باید به نگرانی در مورد او مادر است که او از دست داده به سرطان تقریبا یک سال پیش.

"این عجیب و غریب برکت است که من لازم نیست که به نگرانی در مورد مادر بودن در یک بیمارستان در حال حاضر" Rosenblatt گفت. "در پایان از مادر من زندگی او در بیمارستان برای اکثر 12 ماه گذشته. او در بیمارستان ها بیش از او از آنها و من فقط می دانم که من می تواند خراب عصبی در تمام این مدت. من احتمالا داشتن حملات هراس nonstop اگر او زنده بود در حال حاضر—فقط در مورد او نگران گرفتن coronavirus."

Rosenblatt گفت که او نگرانی در مورد پدر او که هنوز زنده است اما مادر او می شده اند بسیار آسیب پذیر به ویروس را پس از آن می رانده اند او دیوانه است. او گفت که اگر او مادر بود و در اطراف او مطمئن بود که او می خواهم هنوز هم می شود خوش او همیشه بوده و خواهد بود از انجام هر کاری او می تواند برای کمک به مردم نیازمند.

هر چند Rosenblatt می بیند نه نیاز به نگرانی در مورد مادر خود را به عنوان مثبت او می گوید: او دائما آرزو می کنم او می تواند تماس مادر خود را به طوری که او می تواند به او بگویید همه چیز خوب بود. او گفت: آن را سخت برای متوقف کردن فکر کردن در مورد چقدر او نتواند او گاهی اوقات هنگامی که وجود دارد چند تا حواس او را پرت در حالی که ما همه در خانه ماندن.

"وجود دارد هیچ حواس پرتی. شما فقط به تنهایی با افکار خود را," او گفت:. "وجود دارد هیچ راهی برای منحرف کردن اذهان خود را از افکار" من از دست مادر من.'"