پتاسیم سولفات چیست؟

مطابق با نتیجه ها تحلیل حاضر، کاربرد پتاسیم سیلیکات و پتاسیم سولفات افزایش معنیدار غلظت پرولین برگ و ریشة دانهالهای پسته را سبب ساز شد (Ranjbar et al., 2017). کاربرد پتاسیم سولفات در تاکها غلظت درونی پتاسیم برگها را افزایش داد و ضمن تهیه و تنظیم اسمزی، تجمع اکثر محلولهای سازش سلولها را در وضعیت تنش سبب شد (Karimi, 2017). پرولین من جمله محلولهای سازگار هست که گیاه هنگام تنش شوری دارای ساخت و ذخیرة آن تحمل خویش را در همین حالت ارتقاء می‌دهد و کاهش سمیت یون سدیم را منجر می گردد (Strizhov et al., 1997). پرولین درون سلول که در مدت تنش انباشته شده است، تحمل به تنش را موجب میشود و همچنین ذخیرهای به جهت نیتروژن آلی در بازه زمانی بهبودی پس از تنش است (Fozouni et al., 2012). باتوجهبه نقش پتاسیم در فعالکردن آنزیمها ازجمله آنزیم دلتا 1- پیرولین 5- کربوکسیلات سنتتاز که نقش اهمیت در بیوسنتز پرولین دارااست (Strizhov et al., 1997)، ممکن هست کاربرد برگی پتاسیم سولفات در پژوهش حاضر با تأثیر در کار همین آنزیم به افزایش غلظت پرولین در برگ بوتههای تیمارشده با این عنصر در حالت تنش شوری منجر شده باشد. درواقع پتاسیم اهمیت ارتقاء تجمع اسمولیتهای سازگار مانند قندها و پرولین، مراقبت محتوای نسبی آب برگ که در همین بررسی هم تأیید شد و ارتقا عمل آنزیمهای آنتیاکسیدان (Cakmak, 2005)، تجمع گونههای فعال اکسیژن را کاهش اعطا کرد و درنتیجه به پایداری اکثر رنگیزههای فتوسنتزی از جمله کاروتنوئید در تاکهای در معرض تنش شوری منجر شد. کمتر کلروفیل با شوری، ممکن است بهدلیل تخریب کلروپلاست، تغییر‌و تحول نسبت لیپید به پروتئین و افزایش فعالیت آنزیمهای کلروفیلاز و روبیسکو باشد (Cuin and Shabala, 2007). همچنین اثر سمیت بعضا یونها در وضعیت تنش شوری از فعالیت آنزیمی و سنتز کلروفیل در سلول پرهیز می کند (Cuin and Shabala, 2007). بهعبارتدیگر یک عدد از عوارض کمتر کلروفیـل در برگ بوتههای در تـنش شـوری، اخـتلال ضمنی در جـذب عناصر دخیل در ساختن کلروفیل مثل منیزیم و آهن می باشد (Munns and Tester, 2008) کـه این نقصان، در پژوهش حاضر اساسی کاربرد خارجی پتاسیم سولفات و اثر اسمزی این عنصر در جذب آهن و منیزیم (Munns and Tester, 2008) مرتفع شد و پایداری کلروفیل برگ بوتههای انگور را در تنش شوری منجر شد. در پژوهشی افزایش شدت تنش شوری، محتوای کلروفیل دو رقم انگور را کمتر داد؛ البته محلولپاشی اهمیت مقادیر متفاوت پتاسیم سیلیکات و بر روی سولفات افزایش محتوای کلروفیل را در هردو رقم موجب شد (Azizi et al., سولفات پتاسیم اسیدی 2017). یکـی دیگر از آثار سوء شوری در گیاهان، بر هم زدن تعادل موادسازنده غذایی از جمله پتاسیم است. اگر چه تنش شوری بر هردو کلروفیل a و b اثر میگذارد، کاهش کلروفیل b بهدلیل حساسیت بخش اعظم آن مشهودتر می باشد (Kholova et al., 2009)؛ براین اساس نسبت کلروفیل a به کلروفیل b در تنش شوری بهویژه در مدت طولانی ارتقاء یافت. کلسیم: مراحل کلی تغییرات غلظت کلسیم مهم شوری بهصورت افزایشی بود و کمترین غلظت این عنصر (35/0 درصد) در برگ تاکهای قرارگرفته در شوری صفر بازدید شد (جدول 7)؛ درحالیکه در توتفرنگی اهمیت ارتقا شوری، غلظت کلسیم اندام هوایی کاهش یافت (Turhan and Eris, سولفات پتاسیم گناباد 2004). کمترین غلظت کلسیم موجود در برگ (35/0 درصد) مربوط به شوری و پتاسیم سولفات صفر بود؛ البته در این غلظت شوری و در تیمار پتاسیم سولفات 5/1 درصد، غلظت کلسیم برابر 01/1 درصد بود که ارتقاء 65 درصدی داشت که ممکن است کلیدی بضاعت پتاسیم در جابهجایی خوبتر کلسیم بهویژه در غلظتهای نمک مرتبط باشد که درزمینة رقابت در میان کاتیونها مهم کاهش تجمع یون سدیم به پایداری غشا و کمتر تنش شوری سبب ساز شده است.